Μαθητεία στο κανονάκι

Το κανονάκι είναι από τα όργανα, που σχετικά εύκολα κάποιος θα βγάλει καλό αποτέλεσμα, με μικρή εμπειρία στο όργανο.

Θα το χαρακτήριζα ως "φιλότιμο" όργανο.

Λόγω του ότι υπάρχει διαδοχική αλληλουχία στις νότες (κάθε χορδή και νότα), φτιάχνοντας την κλίμακα από τα μαντάλια (εικόνα), δεν μπορεί ο σπουδαστής να παίξει νότα "φάλτσα" δηλαδή που δεν ανήκει στην κλίμακα που εκείνη την ώρα χρησιμοποιεί.

Επίσης σε αντίθεση με άλλα όργανα όπου τα χέρια έχουν διαφορετικό ρόλο, δηλαδή κάνουν διαφορετική κίνηση, στο κανονάκι και τα δύο χέρια "τσιμπάνε" τις χορδές με τον ίδιο τρόπο. 

Ο μαθητής δεν έχει στο μυαλό του, όπως στα όργανα με μανίκι για παράδειγμα, το ένα χέρι να πατήσει το διάστημα στο μπράτσο και το άλλο να κρούσει τη χορδή στο σκάφος πάνω από το ηχείο (πχ μπουζούκι, κιθάρα, σάζι κτλ.). Και τα δύο χέρια κάνουν ακριβώς την ίδια κίνηση.

Θα πει κάποιος όμως ότι το κανονάκι έχει τόσα μαντάλια και μικρομόρια που το κάνει δύσκολο για τον μαθητή να αλλάζει την θέση τους και να πιάνει όσα μανταλάκια χρειάζεται κάθε φορά την ώρα μάλιστα που παίζει κάποιο κομμάτι.

Ο μαθητής αφού κατανοήσει την λογική της χρήσης των μορίων και συνδυάσει την θεωρία με την πράξη εύκολα θα κάνει χρήση των μαντάλων και αυτό που στην αρχή ίσως να του φαινόταν δύσκολο μετά θα τον μαγέψει!

Στο βίντεο βλέπουμε την μικρή μου ξαδέρφη την πρώτη φορά που έπιασε κανονάκι στα χέρια της. Φυσικά δεν φοράει πένες και ούτε ήταν ο στόχος να παίξει κάτι με τον σωστό τρόπο αλλά απλά να κάνει έναν "αυτοσχεδιασμό" σε μία κλίμακα. Της εξήγησα βέβαια την έννοια της βάσης της κλίμακας που εύκολα κατάλαβε και το ότι πρέπει να παίζει σχεδόν διαδοχικά τις νότες και όχι εντελώς τυχαία.

                                                                     Αλέξανδρος Κωνσταντίνου